możemy już nic nie zrobić. nic.
wszystko to może się spektakularnie wypierdolić.
może drugiej edycji nie być, nie być pieniędzy, nie być przyjaciół.

jeśli cały ten zapierdol, syf i nerwy,
te łzy słodkie i łzy gorzkie,
nieprzespane noce i pogryzione wargi,
jeśli to wszystko było tylko po to,
żebym teraz mogła pić z tobą kawę, to...

warto było.

a najpiękniejsze w tym wszystkim jest to, że to ty to powiedziałeś, matołku.