Jestem szczesliwa.

To tyle narazie. Ale wracamy do pisania.

Nigdy dotąd nie płakałam na filmach. Ostatnio płaczę. Na '50/50' płakałam prawie cały czas. Płaczę na filmach, w których ludzie chorują. Albo umierają. To takie głupie... Ale ja tak bardzo, bardzo się boję, że któregoś dnia cię zabraknie i... I co ja wtedy zrobię? Gdzie pójdę? Jak wybiorę skarpetki? Jak zagotuję wodę?

To taka miłość najprawdziwsza. Jak co rano boisz się śmierci.

Trochę utonęłam w nowym projekcie. Ale to tylko tymczasowo, zaraz wracam.
A gdyby ktoś jeszcze nie wiedział, to zapraszam:

projectpenguin.blogspot.com

https://www.facebook.com/notes/ziemia-nieobiecana/część-druga-miłość-w-tramwaju/231628396889290

naprawdę tak źle jest w tym moim ukochanym mieście? naprawdę to tramwajowa miłość z Zielonej jest jego znakiem rozpoznawczym? to jak źle jest w Rzeszowie? tam procentowo nie mierzy się bezrobocia. tam procentowo mierzy się zatrudnionych. też w okolicach 14%.

- Cześć, dziewczynko. Masz jedno życzenie. To czego byś tak najbardziej chciała?
- A liczą się transoceaniczne podróże?
- No niestety. Transoceaniczne podróże nie.
- To śniegu. I zasp. I baraszkowania.

Marzę o Łodzi.

Nowa seria: obserwacje z nowego miejsca zamieszkania
Odcinek pierwszy

1. Łazienka brudzi się w tempie zastraszajacym, bez względu na rodzaj użytych środków czystości
2. Bez względu na ilośc odkurzen, psie klaki pozostają dominującym elementem, zarówno na białych kaflach, jak i na bezowej wykladzinie

Ciąg dalszy nastąpi